What-if-someone-sees-us-togethr-at-the-joint, Do-you-want-me-to-come-over individuals,
have track-and-fieldly become the irrelevant single godmothers of all the increasing and decreasing social statistics.
From the sheer hesitations on the "Yes, I do" to the I-must-have-got-it-from-the-dental-work-I-had.
"اوا، تو کافی شاپ با هم ببیننمون بد میشه" های "میخوای بیام خونتون"،
دو-میدانی-وار، شدن مادرخونده بی شوهر بی ربط همه آمارهای بالا و پایین اجتماعی.
از برای-بار-سوم-میپرسم، تا حتماً-از-دندونپزشکی-گرفتم.